Door een meneer in de wijk werd ik ooit een "oude verpleegster" genoemd. Hij bedoelde dit als een compliment en verwees daarmee naar mijn uitstraling van veel ervaring in de zorg. Toch begon ik pas in februari 2012 aan mijn zorgcarrière. Daarvóór heb ik divers ander werk gedaan, waarbij wel mijn voorkeur lag bij "met mensen".
Na het vwo volgde ik de HBO opleiding tot Jeugdwelzijnswerker. Gedurende mijn verdere volwassen leven volgde ik scholing en trainingen op therapeutisch vlak en bekwaamde me in psychologische benaderingen.
In mijn hart was ik altijd al en ben ik nog steeds een welzijnswerker.
Mijn werkervaring in de zorg startte als zwemvrijwilliger bij mensen met een verstandelijke beperking en ging na een half jaar over in betaald werk bij Fokus, zorg aan huis bij mensen met een ernstige fysieke beperking. Na 6 jaar wilde ik mijn horizon verbreden en besefte ik dat het tijd werd om officiële zorgpapieren te halen. Dat betekende voor mij overstappen naar werken in de wijk, in Helmond en Laarbeek. In een kleine 2 jaar haalde ik de diploma's Verzorgende IG en Maatschappelijke Zorgverlening.
Onderweg deed ik dus ervaring op met mensen met een verstandelijke beperking, een ernstige fysieke beperking (rolstoelafhankelijk) en zorgvragers in de wijk. In alle mogelijke combinaties van diensten, waaronder ook 3 jaar nachtzorg. En terminale thuiszorg.
Het werd mij steeds duidelijker dat ik graag de tijd heb om verdiepend contact te maken. Dat kwam sterk naar voren in de periode waarin daar geen ruimte voor was (in de wijk). Het deed mij besluiten om na het behalen van mijn diploma in 2020 mijn eigen werkvoorkeuren handen en voeten te geven. Ik startte als zzp-er.
Na het vwo volgde ik de HBO opleiding tot Jeugdwelzijnswerker. Gedurende mijn verdere volwassen leven volgde ik scholing en trainingen op therapeutisch vlak en bekwaamde me in psychologische benaderingen.
In mijn hart was ik altijd al en ben ik nog steeds een welzijnswerker.
Mijn werkervaring in de zorg startte als zwemvrijwilliger bij mensen met een verstandelijke beperking en ging na een half jaar over in betaald werk bij Fokus, zorg aan huis bij mensen met een ernstige fysieke beperking. Na 6 jaar wilde ik mijn horizon verbreden en besefte ik dat het tijd werd om officiële zorgpapieren te halen. Dat betekende voor mij overstappen naar werken in de wijk, in Helmond en Laarbeek. In een kleine 2 jaar haalde ik de diploma's Verzorgende IG en Maatschappelijke Zorgverlening.
Onderweg deed ik dus ervaring op met mensen met een verstandelijke beperking, een ernstige fysieke beperking (rolstoelafhankelijk) en zorgvragers in de wijk. In alle mogelijke combinaties van diensten, waaronder ook 3 jaar nachtzorg. En terminale thuiszorg.
Het werd mij steeds duidelijker dat ik graag de tijd heb om verdiepend contact te maken. Dat kwam sterk naar voren in de periode waarin daar geen ruimte voor was (in de wijk). Het deed mij besluiten om na het behalen van mijn diploma in 2020 mijn eigen werkvoorkeuren handen en voeten te geven. Ik startte als zzp-er.
Daarmee bracht ik een wens tot uitdrukking waar ik al mee rondliep sinds mijn opleiding tot Jeugdwelzijnswerker, maar die ik tot dan toe niet had kunnen realiseren, namelijk: eigen baas zijn en kunnen werken naar eigen richtlijnen omtrent kwaliteit en ethiek.
Gedurende mijn eerste jaar als zzp-er heb ik een 25-tal opdrachten aangenomen, variërend van één enkele waaknacht bij een zorgvrager aan huis tot aan 4 maanden in het hospice in Helmond.
Gedurende mijn eerste jaar als zzp-er heb ik een 25-tal opdrachten aangenomen, variërend van één enkele waaknacht bij een zorgvrager aan huis tot aan 4 maanden in het hospice in Helmond.
Op bijzondere wijze sloot elke opdracht aan bij de thematiek waar ik me op dat moment bevond in mijn leven. Gaandeweg begon zich de mogelijkheid van een nieuwe richting te laten zien: mijn oude wens verder vormgeven en me meer en duurzamer te richten op welzijnswerk.
Met de komst van de polyvagaaltheorie vond ik een missing link, waar ik al een tijd naar op zoek was. Ik verdiepte me in traumaverwerking, volgde een 3-daagse workshop, diverse online trainingen en was verheugd dat ik eindelijk wist hoe ik mijn eerder gevolgde scholing en trainingen wilde gebruiken. Ik onderging het Safe & Sound Protocol luisterpad voor kalmering van het autonoom zenuwstelsel, waardoor ik voor mezelf veranderingen kon bewerkstelligen die eerder niet mogelijk leken. Wat me op het pad zette van de Polyvagaal Therapie. Gedurende een jaar heb ik de luistermethode aangeboden aan anderen, om hen te helpen hun zenuwstelsel te kalmeren en tot meer zelfregulatie te komen.
Met de komst van de polyvagaaltheorie vond ik een missing link, waar ik al een tijd naar op zoek was. Ik verdiepte me in traumaverwerking, volgde een 3-daagse workshop, diverse online trainingen en was verheugd dat ik eindelijk wist hoe ik mijn eerder gevolgde scholing en trainingen wilde gebruiken. Ik onderging het Safe & Sound Protocol luisterpad voor kalmering van het autonoom zenuwstelsel, waardoor ik voor mezelf veranderingen kon bewerkstelligen die eerder niet mogelijk leken. Wat me op het pad zette van de Polyvagaal Therapie. Gedurende een jaar heb ik de luistermethode aangeboden aan anderen, om hen te helpen hun zenuwstelsel te kalmeren en tot meer zelfregulatie te komen.
En toen kwamen bij mij de flashbacks. Ik wist dat mijn achtergrond me gevoelens van onveiligheid hadden bezorgd, en ik wist ook wat er in mijn geschiedenis allemaal had plaatsgevonden, maar in het jaar wat volgde kwam ik er achter hoe overweldigende gebeurtenissen in ons impliciet geheugen worden opgeslagen, als ze niet verwerkt kunnen worden in veiligheid. Dat noemen we dan trauma. En hoe zulke ervaringen een rol blijven spelen in vergelijkbare gebeurtenissen. Die invloed is veel groter dan we doorgaans in de gaten hebben.
Ik onderging een intensief therapeutisch traject, verdiepte me verder in de neurobiologische principes en de nieuwste inzichten rondom trauma. Ontdekte eenvoudige bruikbare interventies, die meteen toepasbaar zijn, zonder zware therapeutische trajecten er aan voorafgaand. Ondertussen werd me steeds duidelijker dat heel veel mensen met trauma rondlopen, zonder dat ze daar weet van hebben, terwijl ze wel blijven worstelen met allerlei vragen.
Inmiddels is me ook duidelijk dat veel conflicten tussen mensen voor een groot deel vooral gaan over gevoelens van onveiligheid en de onvervulde behoeften aan veiligheid en geruststelling. Daar helderheid over krijgen en echt begrijpen waarom we reageren zoals we doen vanuit die allerdiepste en vaak verborgen drijfveren, helpt ons naar meer zelfcompassie en compassie voor elkaar.
Ik onderging een intensief therapeutisch traject, verdiepte me verder in de neurobiologische principes en de nieuwste inzichten rondom trauma. Ontdekte eenvoudige bruikbare interventies, die meteen toepasbaar zijn, zonder zware therapeutische trajecten er aan voorafgaand. Ondertussen werd me steeds duidelijker dat heel veel mensen met trauma rondlopen, zonder dat ze daar weet van hebben, terwijl ze wel blijven worstelen met allerlei vragen.
Inmiddels is me ook duidelijk dat veel conflicten tussen mensen voor een groot deel vooral gaan over gevoelens van onveiligheid en de onvervulde behoeften aan veiligheid en geruststelling. Daar helderheid over krijgen en echt begrijpen waarom we reageren zoals we doen vanuit die allerdiepste en vaak verborgen drijfveren, helpt ons naar meer zelfcompassie en compassie voor elkaar.
In 2022 werd een oude wens opnieuw actueel, toen ik voelde hoe ik me verder wilde ontwikkelen en alsnog een HBO-diploma wilde halen. Het was mijn dochter die me de gouden tip gaf: de opleiding tot psychomotorisch therapeut aan de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen - HAN. Omdat ze in 2023 voor het eerst met de deeltijd variant zouden gaan starten werd het volgen van die opleiding voor mij een heuse mogelijkheid. Ik doorliep succesvol de selectieprocedure, zocht naar een passende stageplek en ga nu dus in september 2023 daarmee starten.
Ja, ik ben de oudste van de klas, maar tegelijkertijd misschien ook wel de meest enthousiaste. En zo kan ik stapje voor stapje mijn witte zusterjasje steeds meer in de kast laten hangen en mijn werk vormgeven richting beweging en therapie.
Hoe dat allemaal verloopt kun je lezen in mijn blog, wat ik regelmatig up-date met nieuwe schrijfsels.
Hoe dat allemaal verloopt kun je lezen in mijn blog, wat ik regelmatig up-date met nieuwe schrijfsels.